Бусиктин ичи толтура. Түркүн маанайдагы адамдар толуп алган. Капталымда отурган келинди карап күлкүм келди. Оң жактагы кирпиги музоонукундай упузун, сол тараптагысы эптеп эле көрүнөт. Үстүңкү эрини көрүнбөйт, алдыңкысы калбыят тимеле. Уйпаланган чачтарын байкоо деле кыйын эмес. Ушуларды баамдаган соң түнкүүлпөт катуу болгонуна толук ишендим. Чарчап, чаалыккан ургаачы эч кимди капарына деле албай уйкусурап кетип баратты. Мадина базарындагы аялдамадан энтеңдей басып акырында чыгып кетти.
Иттики десе, акыркы жылдарда жасалма каш, кирпик, бет, төш дегендерден буйтап өтө албай калдык. Кээде кемпирди чоң кыз деп алып уяла түшөсүң. Тескерисинче жаш келинди эже дегенде тиги олурайып карайт тимеле аласасы бар окшоп. Табигый нерсе жок калды. Элеттен келген кыздарды бир айдан кийин таанып болбойт. Баарын жасатып алган, булдуруктап орусчалап коет кыйраткансып. Айтор, бардак заманда жашап калганыбызды сезсек да андан чыгууга болбой калды, атаганат!
Р. Салпаяков
